Bez wątpienia, Skierniewice są! Oto alternatywna historia miasta nad rzeką Łupią:

Wczesnym popołudniem 19 lutego Roku Pańskiego 1457 Jan ze Sprowy herbu Odrowąż, z łaski Boga i Stolicy Apostolskiej świętego kościoła gnieźnieńskiego arcybiskup i prymas, podpisał akt wieś Skierniewice na miasto erygujący.

Dzień wcześniej arcybiskup biesiadował w Uniejowie z panem Stanisławem z Bielan, archidiakonem łęczyckim, kanonikiem gnieźnieńskim Mikołajem z Kyetkiowicz i innymi, znamienitymi panami. Rankiem, 19 lutego, kac straszliwy targał Jego znamienitą łepetyną. Więc podpisał. Stało się - wieś uczynił miastem na prawie niemieckim.

Gdybyż Jan ze Sprowy znał początki wiochy, ginące w pomroce dziejów! Bo choć nikt nie pomni pisanej daty powstania miejscowości o nazwie Skierniewice, tudzież brak śladów archeologicznych - wieść z dziada pradziada powtarzana mówi o pochodzeniu nazwy Skierniewice. I nie jest prawdą, że wywodzi się ona ze słów wielmoży, w lasach okolicznych polującego, który zagubiwszy się w głuszy szukał śladów smolarzy i nie dostrzegłszy ich ognia rzekł do towarzyszącej świty: ,,Skier nie widzę, k...!''.

Ano dupa. Dosłownie, gdyż prawda jest taka: pan ów, słyszący o nadobności wielkiej niewiast miejscowych wybrał się na ,,polowanie'' i pobłądziwszy w głuszy, rzekł zawiedziony: ,,Skór nie widzę!''

Poźniej już, około 17 maja 1359 roku, arcybiskup gnieźnieński Jarosław ze Skotnik spotkał się w swoim pałacu we wsi Skierniewice z księciem mazowieckim Ziemowitem III. I są to pierwsze pisemne informacje o istnieniu Skierniewic. Potem było już z górki, choć pierwsza lokacja miasta w 1443 roku się nie powiodła. Dopiero w 1457 roku Jan wiedzial komu i ile dać.

Niecałe sto lat później miasto liczyło już 165 domów. Oczywiście drewnianych. W tym czasie rządził jednak arcybiskupi Łowicz, stolica województwa Rawa czy nawet Sochaczew. Nic jednak straconego: mgnienie wieków i w 1975 roku Skierniewice otrzymują zasłużenie rangę miasta wojewódzkiego . Trwa to do połowy 1998 roku, choć wielu się nie podoba - czego efekt, wielka administracyjno-polityczna rozpierducha, jest wszystkim znana...

W tzw. międzyczasie przeprowadzono tędy kolej Warszawsko-Wiedeńską, a dworzec skierniewicki pobudowano w unikalnym stylu mauretańskim (dziś już nie istnieje).

Obecnie miasto z około 50.000 ludności (zamieszkującej Skierniewice oraz osiedle Widok) należy do największych na zachodnim Mazowszu (a nie, do jasnej ciasnej, tzw. ziemi łódzkiej!!!). Szczególną chwałę przyniósł mu powstały w 1951 roku Instytut Sadownictwa oraz młodszy o 13 lat Instytut Warzywnictwa, a imię profesora Szczepana Pieniążka rozsławiło skierniewickie jabłko w świecie. Dziś naszym narodowy owocem jest banan.

W 2007 roku Skierniewice będą obchodziły 550-lecie założenia.

(Copyright by Kurierek 1997)

 

Honorowi Obywatele Miasta Skierniewice:

- dr Stanisław Rybicki

- prof. Szczepan Pieniążek

- prof. Emil Chroboczek

- Artur Wittenberg

- Tadeusz Sułkowski

- Andrzej Kulczycki

- Anna Olszewska

- Władysław Strakacz

- ks. bp Józef Zawitkowski

- Stefan Binder

- prof. Włodzimierz Kamiński


Zasłużeni dla Miasta Skierniewice:

- Andrzej Matysek

- Karol Zwierzchowski

- Alicja Wittenberg

- Stanisław Niwicki

- Gabriel Nowosadko

- Marie Francoise Bodin

- Marc Bodin

- Tadeusz Zwierzchowski

- Zbigniew Żółtowski

- Anna Sacharko-Drózd

- Józef Holewiński

- Czesław Lisek

- Stanisław Kaczyński

- Tadeusz Górecki

- Wincenty Jastrzębski

- Wacław Medyński

- Ignacy Olczakowski

- Danuta Binder

- Maria Czyżewska-Karczewska


Burmistrzowie, naczelnicy i prezydenci Skierniewic od 1918 roku:

Stanisław Krzysztofowicz (1918-1919), Czesław Strzelecki (1919-1919), Maurycy Kisielnicki (1919-1920), Ignacy Macherski (1920-1921), Józef Madziara (1921-1922), Stanisław Cygański (1922-1924), Kazimierz Jaworowski (1924-1927), Ignacy Macherski (1927-1931), Franciszek Filipski (1931-1944), Artur Wittenberg (1944-1945), Aleksander Sadowski (1945-1946), Jan Zajączkowski (1946-1948), Wacław Medyński (1948-1948), Stanisław Łopatko (1948-1949), Stanisław Banasiak (1949-1950), Wacław Młynarczyk (1950-1953), Władysław Brodowski (1953-1954), Franciszek Popielski (1954-1961), Marceli Sztuka (1961-1964), Sylwester Hermanowski (1964-1968), Jerzy Szymczak (1968-1973), Jerzy Siatkowski (1973-1974), Marian Lipiński (1974-1975), Tadeusz Zakrzewski (1975-1981), Wincenty Jastrzębski (1981-1983), Grzegorz Plak (1983-1986), Lucjan Markowski (1986-1989), Józef Kowalczyk (1989-1990): prezydenci: Włodzimierz Binder (1990-1998), Jan Bogdan Darnowski (1998-1998), Ryszard Bogusz (1998-2006), Leszek Trębski (2006-)

 
       
       
       

Wroc na poczatek